ABS چیست ؟ یک پلاستیک ارزان قیمت مهندسی است که جزء پلاستیکهای گرمانرم بوده و دارای ساختاری آمورف است.
کاربرد وسیع پلاستیکهای ABS بدلیل خواص متعادل مکانیکی، حرارتی و شیمیایی است.
از نظر رنگ و نوع استاندارد به دو دسته سیاه و طبیعی (شیری) دسته بندی می شود.
این دو نوع برای بسته بندی مواد غذایی نیز بکار می روند.
وجود این سه مونومر با نسبتهای مختلف و با طول زنجیره های مختلف در ABS سبب پدید آمدن رنج وسیعی از خواص مختلف در این پلاستیک، با کاربردهای مختلف شده است.
این سه مونومر را به روشهای مختلف مثل کوپلیمر یزاسیون الحاقی و یا مخلوط فیزیکی می توان پلیمریزه کرد.
۱– روش تولید اول از جمله روشهای تولید ABS می توان به آلیاژ سازی پلی استایرن، آکریلو نیتریل و لاستیک استایرن– بوتادین اشاره کرد.
در این روش مقداری لاستیک استایرن– بوتادین به پلی استایرن برای بهبود ضربه پذیری و مقداری آکریلونیتریل برای سفتی قبل از پلیمریزه شدن می افزایند.
این امر سببمی شود که ABS تحت فشار انعطاف نشان دهد; در حالی که سختی کافی برای حفظ شکل خود را دارد.
۲– روش تولید دوم در این روش استایرن و آکریلونیتریل را به شیرا به پلی بوتادین اضافه می کنیم; آنها را تا ۵۰ درجه سیلسیوس حرارت می دهیم; سپس یک آغازگر به محلول در آب می افزاییم; تا فرایند پلیمریزاسیون آغاز شود. در این روش حاصل پلی بوتادین آن پیوند شده با آکریلو نیتریل و استرین وپلی بوتادین آن و پلیمر آکریلونیتریل– استیرن است.
خواص جریان بین گونه های مختلف ABS به مقدار قابل ملاحظه ای متفاوت است
آلیاژها جهت رفع برخی از معایب ABS آنرا با برخی از مواد آلیاژ می کنند; مثلاً برای دیرسوز کردن ABS آنرا با PVC آلیاژ می کنند که نسبت ۸۰ به ۲۰ این آلیاژ تولید ABS نسوز می کند; ماده تولید شده ضربه پذیر نیز است.
از آلیاژ سازی ABS با پلی متیل متاکریلات ABS شفاف بدست می آید.
ABS را به خوبی می توان آبکاری کرد.
به این منظور ابتدا ABS را با اسید حکاکی می کنیم تا مقداری از لاستیک سطح آن حل شود; سپس فلز را بر روی آن رسوبدهی می کنند.
از ABS آبکاری شده در جایی که سطوح براق بازتابنده نظیر پلاک نیاز باشد، استفاده می شود.
ABS را به کمک پروسه های مختلفی نظیر قالبهای تزریق، قالبهای بادی، اکستروژن، وکیوم می توان جهت تولید قطعات مختلف بکار برد.
همچنین ABS را به راحتی می توان ماشینکاری کرد.
ABS قابلیت جوشکاری بسیار خوبی را نیز دارا است.
دمای قالب ۱۷۰ درجه سانتیگراد، زمان تزریق ۶۰ ثانیه، فشار تزریق ۶۰ بار، زمان مکث ۱۰ ثانیه که در این شرایط سخت ترین قطعه از فرایند تزریق بدست آمد.
ترموپلاستیک های آمورف به طور کلی قابلیت جوش پذیری بهتری نسبت به سایر ترموپلاستیکها دارند; از جمله کاربردهای ABS در جوشکاری پلاستیکها است.
ABS هم بعنوان ماده پر کننده (سیم جوش) و هم بعنوان پلاستیکی جوش پذیر در این زمینه مطرح است.
وقتی که ABS می سوزد بوی شیرینی دارد; از این روش جهت پی بردن به سیم جوشهای جنس ABS استفاده می شود.
همچنین قطعات ABS را به طرق مختلفی می توان مانند جوش مقاومتی، لیزری، صفحه داغ و… به هم جوش داد.
قابلیت ماشینکاری خوب، رنگ پذیری خوب و راحت چسباندن قطعات ABS از جمله خواصی هستند; سبب شده اند از ABS بعنوان ماده ای جهت تهیه نمونه اولیه استفاده شود. در نمونه سازی سریع نیز ABS از جمله موادی است که کاربرد وسیع دارد.
از دیگر زمینه های کاربرد ABS می توان به صنایع خودرو سازی اشاره کرد. قطعاتی نظیر داشبورد، روکش در، قطعات تزئینی داخل خودرو، کمربند ایمنی و سپر، پوشش چرخها اشاره کرد.
بزرگترین مصرف کننده ABS در اروپای غربی صنایع اتومبیل است. در حالی که در امریکا کاربرد ABS بیشتر در تولید لوله و اتصالات است.
ABS در لوازم خانگی نظیر گوشی های تلفن، دسته لوازم آشپزی، چمدانها، کیسهای کامپیوتر، پوشش لوازم برقی و… بکار می رود.
توفیقهای تجاری ABS سبب پدید آمدن آلیاژهای دیگری شد تا برخی نارساییهای آن را برطرف کنند; از آن جمله می توان به MBS اشاره کرد که دو مزیت عمده نسبت به ABS داشت.
شفافیت بالا و مقاومت بهتر در برابر تأثیرات اشعه خورشید می باشد. و از معایب آن استحکام کششی پایینتر و دمایخمشی کمتر نسبت به ABS است.
دلیل موقعیت ABS در آبکاری به لحاظ ساختاری میکروسکوپی آن است; ساختار ABS شامل تعداد زیادی ذرات پلاستیک بوتادین می باشد; به طور یکنواخت در زمینه پلیمر اکربلونیتریل– استایرن پخش شده اند وقتی سطح ABS در معرفی عوامل اکسید کننده قرار می گیرد.
بوتادین موجود در سطح اکسید شده حل می شود و حفره های ریزی در سطح آن باقی می ماند; این مکانها از نظر شیمیایی فعال است; نقطه های مناسبی برای جذب کاتالبست و همچنین رسوب شیمیایی مس یا نیکل می باشد; به علاوه وجود این حفره ها، چسبندگی مکانیکی لایه آبکاری بر پلاستیک را افزایش می دهد.